حه سن روو حوسین روو
بدون تردید نقش این دو امام بزرگوار درتاریخ اسلام بی بدیل است،نوه های پیامبر،فرزندان علی (ع)وفاطمه (س) کافی بوده است تا به نمونه هایی در عالم تبدیل گردند و تاهمیشه بدرخشند،اما چرایی بزرگ همواره ذهن ها را دربر میگیرد که چرا مردمان مسلمان قدراین بزرگواران را ندانستندوآنگونه عمل کردند،واقعیت ان است که این دوبزرگوار فداییان جهالت وحرص وطمع مسلمانان شدند نه کافران،واتفاقا این موضوع نگران کننده تر است.چرا که این روند ممکن است در عصرکنونی تکرار شود انهم توسط برادران مسلمان.انچه امروز امت مسلمان را تهدید میکند نه قدرت هایی خارجی که تعصبات خود مسلمانان است،من عقیده دارم آنچه باعث صلح امام حسن (ع) شد نه کمی قدرت که بزرگواری وهدف نبودن خلافت بلکه پایبندی برامامت بودواین امامت همیشگی بسیار بهتر ازچند صباحی جکومت به هر قیمتی بود،ازطرف دیگرنشان دادن واقعیت امویان وبیرون کشیدنشان از پشت پرده ی تزویر ومشخص نمودن عملی حق امام علی (ع) بود.نقش امام حسین (ع) نیزدرست درهمان راستا بودونشان داد کشته شدن درراه حق وحقیقت میتواند چنان تاثیری بگذارد که الگویی برای آزادگان درهمه ی تاریخ شود،ایا عبرت بیشتر وبهتر از این است.